Er was eens een tempel waar taal welig tierde
De taal die we schreven
De taal die men sprak
Hoe die zich ontwikkelt op plekken als deze
Waar jij en ik samen
Door taal zijn gepakt
Niet altijd dezelfde taal
want jij spreekt anders
hoort anders, leest anders dan
zij aan die tafel
Of hij in die rolstoel
Die amper kan praten
maar taal voelt in alles
en zo kan verstaan
De boeken de mensen
ze staan en bestaan hier
Ze leren ontdekken
wat zij willen zijn
Verhalen van mensen en dieren en wezens
Daar iets tussenin
En toch ook zoals wij
Van een wereld ver weg
Over afgoden
Schurken
De helden en rijkdom
Verrijken ook mij
Als de rups die zich dwars door het boek weer een weg eet
aan vruchten die hij op de bladzijden vindt
Neem ik jou mee naar binnen
Laat jij je verrassen
Zijn wij hier de zoveelste ouder met kind
We komen hier samen
Jij wijst naar de plaatjes
Roept woorden als vliegtuig
En vrachtwagen
Muis
Je rent langs de schappen
We blijven er urenlang
En gelukkig gaan wij weer naar huis
Geef een reactie